Świeczniki - w Karpatach chyba największą sławę zyskał trójramienny świecznik ,występujący w kilkunastu wsiach z obszaru Huculszczyzny i Pokucia, określany mianem trijci (trójcy). Był on wyrzeźbiony w drewnie, najczęściej bogato zdobiony. Na przełomie XIX i XX wieku obok kobiecej biżuterii i ceramiki był jednym z wyznaczników bogactwa huculskich gospodarzy, a tym samym świecznik ten nie gościł w każdym domu. Trijciu wykorzystywano w okresie Bożonarodzeniowym, a zwłaszcza na Święto Jordanu, gdy wierni wraz z księdzem szli z cerkwi nad brzeg najbliższej rzeki i potoku po to aby poświęcić wodę . Wykorzystywano go także do błogosławienia młodych w czasie ślubu. Wierzono również, że tego typu świecznik ma moc odwracania uroków i przeganiania złych duchów z domu. Choć w swojej formie rzeźbiony świecznik był stosunkowo prosty to huculscy artyści dzięki snycerstwu i inkrustacji wypełniali trijce bogatą symboliką . Na świecznikach pojawiały się wyrzeźbione figurki, symbole solarne, postacie świętych, Jezusa, aniołowie i inni. Tym samym prosty kawałek drewna zmieniał sie nie tylko w świecznik, ale zyskiwał także moce magiczne.